28 Days Later

In Danny Boyles doodenge variant op de zombiefilm is iedereen gevlucht voor een virus dat mensen in razende kannibalen verandert. Iedereen? Niet fietskoerier Jim: met een handvol overlevenden probeert hij een militaire basis te bereiken. De film werd opgenomen met mini-DV-camera's, destijds een digitaal novum.

Na een zwaar ongeluk ontwaakt Jim in een ziekenhuis. Hij heeft 28 dagen in coma gelegen. Eenmaal uit bed merkt hij dat het ziekenhuis is verlaten. Ook de straten van Londen zijn leeg. 

laboratoriumaap

Als Jim door razernij bevangen, zombieachtige verschijningen door de straten ziet rennen, gaan zijn alarmbellen rinkelen. Er waart een virus door Londen, militante dierenbeschermers hebben een met kwaadaardige ziektekiemen besmette aap uit het laboratorium laten ontsnappen. 

28 Days Later is meer dan een geslaagde zombiefilm; bijzonder  is dat de film werd gedraaid met de mini-DV-camera, rond 2000 een revolutionaire digitale innovatie van het filmvak. Boyle (Trainspotting, Slumdog Millionaire) kon met deze lichte en eenvoudige camera's in hoog tempo tijdens de vroege ochtenduren de wandeling van Jim door lege Londense straten filmen, in schemerige pixelbeelden die de desolate sfeer versterken.

terug naar normaal

Opvallend: de film verscheen begin 2000, enkele maanden later deed het SARS-virus zijn intrede. Een getergde militair in de film, over de wens na de epidemie terug te keren naar ‘normaal’: “Normaal is een aarde zonder mensen. De geschiedenis van de mens op aarde zal kort en desastreus blijken.”

Deze film is te zien tijdens van eerste editie van Cinema Ecologica: De mens, een virus / Human Pandemic.