About Endlessness

De Zweedse regisseur en reclamefilmer Roy Andersson werd een hit in het arthousecircuit met zijn derde speelfilm Songs from the Second Floor. Sindsdien maakte hij in rustig tempo nog twee films waarin hij het menselijk streven onder de loep neemt in droogkomische, melancholische vignetten. Nu is Andersson terug met een nieuwe film, waarin hij opnieuw de banaliteit én schoonheid van ons dagelijks bestaan beziet. 

Ergens, in de meer dan twintig jaar tussen de financiële flop van zijn tweede speelfilm Giliap (1975) en de artistieke triomf van zijn derde, Songs from the Second Floor (2000), ontstond de stijl waarmee elk beeld dat de Zweedse meester maakt uit duizenden te herkennen valt.

de zuchtende mens

Anderssons films zijn melancholieke, empathische vignetten waarin de absurditeit en fragiliteit van de zuchtende mens en diens bestaan in het ondermaanse in schilderachtige, bleek-belichte en vaak spectaculaire studio-opstellingen met obsessieve precisie wordt vastgelegd.

Ook About Endlessness volgt dat procedé. Als een Sjeherazade horen we een voice-over vertellen wat ze allemaal ziet: een priester die van zijn geloof is gevallen, een verregende vader die de veters van zijn dochter strikt, een verslagen leger sjokkend in de kou. [IFFR] 

voorfilm uit de collectie

Titelkaarten uit de Eye-collectie die destijds voor of tussen filmprogramma's in de bioscoop werden vertoond. Ze roepen op tot het beperken van het parkeren van fietsen (!) in de hal van de bioscoop: De bioscoop is geen rijwielstalling (maker onbekend, NL 1928, 2’; soundtrack Martin de Ruiter).