28 Days Later

Na een zwaar ongeluk ontwaakt Jim in een ziekenhuis. Hij heeft 28 dagen in coma gelegen. Eenmaal uit bed merkt hij dat het ziekenhuis is verlaten. Ook de straten van Londen zijn leeg.

Laboratoriumaap

Als Jim door razernij bevangen, zombieachtige verschijningen door de straten ziet rennen, gaan zijn alarmbellen rinkelen. Er waart een virus door Londen, militante dierenbeschermers hebben een met kwaadaardige ziektekiemen besmette aap uit het laboratorium laten ontsnappen.

28 Days Later is meer dan een geslaagde zombiefilm; bijzonder is dat de film werd gedraaid met de mini-DV-camera, rond 2000 een revolutionaire digitale innovatie van het filmvak. Boyle (Trainspotting, Slumdog Millionaire) kon met deze lichte en eenvoudige camera's in hoog tempo tijdens de vroege ochtenduren de wandeling van Jim door lege Londense straten filmen, in schemerige pixelbeelden die de desolate sfeer versterken.

Waarschuwingsverhaal

Zoals filosofe Lisa Doeland stelt in een interview voor Cinema Ecologica maskeert de vaak snelle en totale vernietiging van de wereld in veel apocalyptische verhalen de feitelijke vernietiging van vele soorten en levensvormen zoals die in werkelijkheid al lang bezig is maar net iets geleidelijker gaat, waardoor we het niet zo direct merken. In die zin zijn dit waarschuwingsverhalen. Anderzijds bevatten deze onheilsscenario’s ook de boodschap dat er geen alternatieven zijn voor de exponentieel groeiende kapitalistische maatschappij: als dat stopt, stopt alles, en wel onmiddellijk.