No End

Ulla werkt aan een vertaling van een van de boeken van Georges Orwell, en verliest van de ene op de andere dag haar echtgenoot Antek aan een hartaanval. Hij was een gedreven advocaat die de zaak van een jonge stakingsleider, in verzet tegen het onderdrukkende regime van Jaruzelski, op zich had genomen.

Ulla ziet Anteks geest opdoemen terwijl ze troost zoekt in haar werk, het opvoeden van haar zoon, losse seksuele contacten en hypnose. De verdediging van Anteks cliënt wordt overgenomen door de zeventiger Labrador, de jurist die Antek alle kneepjes van het vak heeft geleerd. Hij is een man die handig laveert en zijn cliënt, een idealist, over weet te halen mee te werken aan een gunstig vonnis.

Het verkeerde keelgat

No End (Bez końca) – vaak aangeduid als Kieslowski’s meest politieke film – stuitte op kritiek van de anticommunistische oppositie, de communisten en de katholieke kerk: geen van de groeperingen kon zich vinden in de toon van de film; de regeringsgetrouwe advocaat blijkt een handige opportunist, de stakingsleider minder recht in de leer dan gedacht en Ulla’s vrije seksuele moraal schoot de katholieken in het verkeerde keelgat.