R.M.N.

Matthias heeft besloten zijn baan in Duitsland op te zeggen om bij zijn achtjarige zoontje Rudi te kunnen zijn. Terug in Transylvanië blijkt er van de landelijke rust weinig meer over. De dorpelingen kijken met scheve ogen naar de komst van drie arbeiders uit Sri Lanka die Csilla, Matthias’ ex-geliefde, heeft aangetrokken om haar te helpen in de bakkerij.

In R.M.N. kijkt de gelauwerde Roemeense regisseur naar de effecten van globalisering en de leegloop van wat ooit als een van de randgebieden van Europa gold. Tradities raken vergeten, regio’s worden overeind gehouden door de instroom van EU-subsidies. Ook in Matthias’ geboortedorp in Transylvanië – de streek die Hongarije na WOI verloor aan Roemenië – zijn de meeste jonge mensen weggetrokken, het zijn de nieuwe have nots die hun plaats innemen.

Botsing

Mungiu schildert een fascinerend, kleurrijk en schurend portret van het leven in een multi-etnische streek waar niet alleen de geschiedenis sporen heeft getrokken, maar ook de hedendaagse EU-politiek en –waardenset vergaande invloed uitoefent op het leven van de bewoners.

R.M.N, schreef Mungiu, "laat de atavistische behoefte zien om je te identificeren met een groep en iedereen van buiten met reserve en achterdocht te bekijken". Niets menselijker dus dan willen vasthouden aan wat je kent en terugschrikken voor de chaos van het nieuwe, zegt Mungiu die zijn verhaal omschrijft als “een botsing tussen de oude en nieuwe tijd”.

...Mungiu’s beste film in jaren...geen enkele film laat zo haarscherp zien waar de Nederlandse politieke frustraties vandaan komen...meesterlijk...briljant...zo goed...enorm gelaagd... (De Filmkrant)

...indrukwekkend...Prachtig...Superieur geregisseerd... (***** VPRO/Cinema.nl)

...adembenemend...wervelend... (***** Trouw)