Secret agent

Hitchcock gaf zijn lichtvoetige verhaal een moreel complexe verhaallijn mee, waarin elke moord gevolgen heeft, ook wanneer die wordt gepleegd om de “juiste” redenen. Voor de hoofdrol strikte Hitchcock theateracteur John Gielgud, die eerder altijd had neergekeken op de cinema, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten Laurence Olivier en Ralph Richardson. Gielgud was net klaar met het spelen van Hamlet; Hitchcock wist hem over te halen door erop te wijzen dat zijn personage te maken heeft met eenzelfde conflict tussen moraal en plicht.

Ster van de film was de elegante, koele, blonde Madeleine Carroll, misschien wel de eerste echte Hitchcock-heldin. In zijn omgang met haar op de set schakelde Hitchcock tussen verafgoding en wreedheid, het patroon voor zijn latere relaties met actrices. Peter Lorre, ook te zien in The Man Who Knew Too Much, steelt een aantal scènes als larger-than-life huurmoordenaar. Dit was de derde opeenvolgende Hitchcockfilm waarin de schurken Duits zijn, en hoewel Hitchcock zelden of nooit rechtstreeks politieke statements maakte, leek hij hier vooruit te lopen op de komende oorlog.