Apichatpong Weerasethakul – Artist Talk
Filmmaker en Gouden Palm-winnaar Apichatpong Weerasethakul gaat aan de hand van enkele korte films in gesprek met filmcriticus Dana Linssen. Ter sprake komt de manier waarop Weerasethakuls werk verbonden is met de geschiedenis van de noordoost-Thaise provincie Isan en de manier waarop film herinneringen kan vastleggen en activeren. De voertaal is Engels. In het programma is ook de lange speelfilm Syndromes and a Century opgenomen.
De films, foto”s, experimentele video”s en filminstallaties van Weerasethakul spelen zich meestal af in het noordoosten van Thailand, de streek waar de kunstenaar is opgegroeid. Weerasethakul is geïnteresseerd in de geschiedenis, de herinnering en de zintuiglijke ervaring van dit gebied; in zijn wereld bestaat geen scheiding tussen het heden en het verleden, tussen de zichtbare realiteit en de gedroomde werkelijkheid. In veel van zijn werk komen “geesten” voor: voorouders, bosnimfen, figuren uit oude legenden of uit mythische verhalen. De bijna achteloze manier waarop ze deel uitmaken van de gefilmde realiteit, toont dat ze voor Weerasethakul geen vreemden zijn, maar gewoon onderdeel zijn van het leven.
strijdtoneel
In de tentoonstelling Locus: Apichatpong Weerasethakul – Cao Guimarães wordt onder andere de filminstallatie Primitive getoond. Ze bestaat uit een achttal korte en iets langere “minifilms” of “schetsen”, die het leven tonen van een aantal tieners in Nabua, een klein dorp in het noordoosten van Thailand. Nabua was in de jaren zestig en zeventig het strijdtoneel voor Thaise militairen en de plaatselijke bevolking die ervan verdacht werd communist te zijn of communistische sympathieën te hebben. Weerasethakul filmt het dorp “vol verdrongen herinneringen” en tieners die samenkomen om te praten, te voetballen en weg te dromen.
Na het gesprek met Weerasethakul volgt de lange speelfilm Syndromes and a Century, een rustig meanderende film over magie in het dagelijks leven, spelend in twee ziekenhuizen, op het Thaise platteland en in de grote stad.
over de kunstenaar
Werk van Apichatpong Weerasethakul was te zien op de filmfestivals van Venetië, Rotterdam, Toronto en Cannes. In 2010 won hij met Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives de Gouden Palm in Cannes. Als beeldend kunstenaar was hij actief op documenta 13 in Kassel (2012), grote presentaties van Weerasesthakul waren te zien in onder meer het Haus der Kunst in München, The New Museum, New York en de Tate Modern in Londen.
Dit is onderdeel van
Details
Onderdeel van
Locus
Van 16 september tot en met 3 december 2017 organiseerde Eye een grote tentoonstelling over het werk van twee prominente filmkunstenaars: Apichatpong Weerasethakul en Cao Guimarães. Met hun gelauwerde werk roepen ze een wereld op waarin droom, zintuiglijke ervaring en werkelijkheid samenkomen.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.