Apocalypto

Alles lijkt rustig in het dorp van Jaguar Paw; de mannen gaan op jacht, komen terug met de buit, spelen met hun kinderen en kletsen met hun vrouwen en stamleden bij het ’s avonds ontstoken vuur.

Wanneer een vijandige Maya-stam Jaguars dorp overvalt is het gedaan met de idylle: de dorpelingen worden gedood, verkracht of weggevoerd in slavernij, om geofferd te worden aan de zonnegod. Jaguar weet te ontsnappen in de jungle, waar hij zijn achtervolgers vrijwel allemaal van zich af weet te schudden – een heroïsche prestatie.

Sjamanistisch

"Pathologisch briljant" en "een film die getuigt van een begeesterde, sjamanistische gekte", zo omschreef filmcriticus Peter Bradshaw van The Guardian Gibsons opvolger van The Passion of the Christ (2006). Net als die film is Apocalypto extreem gewelddadig én meeslepend, gegrond op historisch onderzoek én verpakt als Hollywoodspektakel.

Gibson liet alle acteurs in het Yucatan-Maya spreken en reconstrueerde een volledige Maya-stad, waar de hogepriesters hun offercultus uitvoeren om de zon gunstig te stemmen. Op zijn weergave van de inheemse culturen in Midden-Amerika kwam flink wat kritiek: de regisseur had attributen, historische gebeurtenissen en religieuze praktijken chronologisch en topografisch door elkaar gehusseld, van massaslachtingen bij de Maya’s was de geleerden niets bekend.

Dat Gibson als geen ander een verhaal in beelden weet te vertellen, ondersteund door suggestief gebruik van de soundtrack, daar was iedereen het wél over eens.

Eerbetoon Felix de Rooy

Eye presenteert in mei een overzicht van de korte en lange speelfilms van Felix de Rooy (1952), een filmmaker uit Curaçao die ook actief is als acteur, beeldend kunstenaar, theatermaker en verzamelaar. Veel jonge makers in Nederland en op de Cariben zien hem als belangrijke inspiratiebron.

Vertoning 35mm-kopie (Eye-collectie).