Benedetta

Het was Verhoevens vaste scenarist Gerard Soeteman die de regisseur opmerkzaam maakte op Judith C. Browns boek ‘Immodest Acts: The Life of a Lesbian Nun in Renaissance Italy’ (1986). De Stanford-historica was tijdens een onderzoek in Florence gestuit op een archief uit de vroege 17e eeuw, met de verslagen van ‘de zaak Benedetta Carlini’.

Soeteman (later opgevolgd door David Birke, scenarist van Elle) zag mogelijkheden voor de verfilming van het verhaal van zuster Benedetta. Ze werd, naar eigen zeggen, bezocht door visioenen van Jezus en had als heilige wonderdoener – het was de tijd van de pestplagen - een machtspositie verworven binnen het klooster in Pescia, Toscane.

Een lesbische affaire met zuster Bartolemea en de beschuldiging van blasfemie en ketterij (Benedetta zou haar visioenen hebben verzonnen) brachten haar voor het tribunaal van de katholieke kerk.

Machtsstructuren

Benedetta, met in de hoofdrollen Virginie Effra (Benedetta), Daphné Patakia (Bartolomea, Benedetta’s minnares) en Charlotte Rampling (abdis), is een meeslepende, soms gewelddadige vertelling waarin de liefde tussen twee vrouwen expliciet wordt getoond en de machtsstructuren in de katholieke kerk onder de loep worden genomen.

De regisseur ziet zuster Bennedetta als een verwante van de vrouwelijke hoofdrollen in Basic Instinct, Showgirls en Elle. Ook Benedetta vecht voor haar bestaansrecht in een door mannen gedomineerde wereld, ook zij weet een positie te verwerven. En of ze een heilige is of een bedrieger blijft in het midden, trouw aan Verhoevens adagium dat er nooit één enkele waarheid is.