Black Film & Kenedi Goes Back Home

Programma

• 

  Black Film (Želimir Žilnik, 1971) (17 min.)

  Wat te doen met de zes daklozen die filmmaker Želimir Žilnik tijdelijk in zijn eigen flat heeft ondergebracht? Hij verheft die – nog altijd zorgwekkend actuele – probleemstelling tot onderwerp van deze film uit 1971.

  Novi Sad, Servië, vrijdag 29 januari 1971. Het is drie uur ’s nachts. De dan 28-jarige regisseur en advocaat Želimir Žilnik vertelt recht in de camera dat hij in de loop van deze film onderdak probeert te vinden voor de zes dakloze mannen die hij net van straat heeft geraapt. En dat is, zo gaat de kijker zien, een hels karwei.

  Omdat het holst van de nacht geen oplossingen biedt en hij bovendien wil dat zijn verschoppelingen een rol spelen in zijn film, sleept hij het zestal mee naar zijn eigen flat. Hij buldert tegen zijn gasten dat ze stil moeten zijn, want vrouw en kind liggen al te slapen, en vraagt of ze vooral hun schoenen aan willen laten. De volgende ochtend trekt hij gewapend met zijn camera de stad in om burgers en gezagsdragers te confronteren met zijn daklozenprobleem.

  Žilnik legt zijn queeste vast in korte, zelfbewuste scènes, direct en bij vlagen ironisch van toon. Wat niet verbloemt hoe scherp en zorgwekkend actueel het probleem is dat hij aankaart.

• 

  Kenedi Goes Back Home (Želimir Žilnik, SM 2003) (75 min.)

  Na zijn gedwongen terugkeer naar Servië start Kenedi, een jonge Servische Roma, een taxidienst vanaf vliegveld Belgrado. In zijn auto vervoert hij lotgenoten die net als hij een nieuw thuis moeten vinden.

  De op 35mm geschoten beelden uit Kenedi Goes Back Home verraden een andere tijd, maar het vluchtelingenthema in deze film uit 2003 is universeel. Een logisch onderwerp bovendien in het werk van Želimir Žilnik, die zich altijd het lot van maatschappelijk marginalen heeft aangetrokken.

  Žilnik laat de kijker kennismaken met Kenedi Hasani, een jonge Servische Roma die na een jarenlang verblijf in Duitsland nog maar net terug is in Belgrado. Kenedi werd bruut van zijn Duitse bed gelicht en uitgezet naar Servië – zoals dat vele voormalig Joegoslaven overkwam, toen de rust op de Balkan leek te zijn wedergekeerd.

  Met zijn inderhaast gekochte auto probeert de pragmatische Kenedi een inkomen bij elkaar te rijden. En zo ontwikkelt de film zich tot een roadmovie waarin uitgezette Roma in Kenedi’s taxi vertellen hoe ze zich teruggeworpen voelen in een bestaan vol oude onzekerheden. Hun kinderen, vaak geboren en getogen in het moderne Duitsland, zijn ontheemden in het land van hun ouders, beheersen het Servo-Kroatisch slecht en moeten hun verwachtingen van de toekomst flink bijstellen.