Canción sin nombre

Peru, 1988, een tijd van grote politieke en financiële onrust, hyperinflatie en terroristisch geweld. De zwangere Georgina woont in een van de sloppenwijken aan de kust in de buurt van Lima. Ze wordt naar de stad gelokt door een radioadvertentie die gratis 'medische hulp' belooft. Als ze in de kliniek bevalt van haar baby neemt het personeel haar pasgeboren dochter mee, zogenaamd voor routinecontroles. Daarna ziet ze haar kind nooit meer terug.

De steeds wanhopiger wordende Georgina en haar partner Leo gaan terug naar de kliniek om hun kind te zoeken. Omdat ze bij haar zoektocht wordt tegengewerkt door vijandige politie en onverschillige overheidsbureaucraten, zoekt Georgina uiteindelijk hulp bij de journalist Pedro Campos.

Canción sin nombre is gedeeltelijk gebaseerd op een ware gebeurtenis uit 1981 over een mensenhandelaar die tientallen Peruaanse kinderen naar het buitenland smokkelde om aan Europese en Amerikaanse echtparen te verkopen. Regisseur Melina León heeft de film opgedragen aan haar vader Ismael, een van de journalisten die deze wantoestand naar buiten heeft gebracht. Ze heeft het verhaal met opzet gefictionaliseerd en verplaatst naar 1988, tijdens de eerste chaotische ambtstermijn van president Alan Garcia.