Celluloid Underground

In 2005 riep UNESCO 27 oktober uit tot Werelddag voor Audiovisueel Erfgoed, om mensen bewust te maken van het belang van audiovisuele documenten en de aandacht te richten op de noodzaak om deze te behouden. Jaarlijks vieren vele erfgoedinstellingen wereldwijd deze dag door openbare evenementen te organiseren.

De Iraanse filmmaker, schrijver en curator Ehsan Khoshbakht vertelt in deze documentaire over zijn ervaringen tijdens het opgroeien in Iran na de revolutie van 1979, toen zijn liefde voor cinema de katalysator werd voor zijn verzet tegen het islamitische regime. Ehsan werd net na de revolutie geboren en groeide op met een obsessie voor alle films die hij niet mocht zien. Hij werd Ahmads naaste medewerker in de ondergrondse cinematheek, voordat hij vluchtte naar Londen waar hij een nieuw leven begon.

In Celluloid Underground laat Ehsan zien dat cinema tirannie kan weerstaan, en zet hij de schijnwerpers op zijn vriend Ahmad, een unsung hero die zijn leven veranderde. Nu hij de pijn voelt van zijn ballingschap vraagt ​​hij zich af of hun gedeelde obsessie de prijs die ze ervoor betaald hebben, wel waard was.

Ehsan Khoshbakht is een Iraanse filmmaker, curator en auteur, met als standplaats Londen. Hij maakte onder andere de documentaire Filmfarsi (2019), over de Iraanse cinema tijdens het bewind van de sjah. Ehsan is tevens adjunct-directeur van Il cinema ritrovato in Bologna, 's werelds grootste filmfestival over filmgeschiedenis en restauratie.