Cleopatra

Deze vroege versie van Cleopatra – Taylors vertolking is uit 1963 – is een extravagant sprookje over een mysterieuze schoonheid en haar Romeinse aanbidders: de aristocratische Julius Caesar en de onverschrokken vechtersbaas Marcus Antonius.

Regisseur Cecil B. DeMille, creatieve kracht achter de Paramount-studio en geboren showman, maakte een hoogst beweeglijk historiestuk van de Cleopatramythe, met telkens terugkerende danseressen en door driehonderd synchroon bewegende roeiers voortgestuwde boten.

Claudette Colbert - DeMille regisseerde haar eerder in The Sign of the Cross (1932) – geeft een vlekkeloze vertolking van de intrigerende mannenverslindster Cleopatra, de onweerstaanbare Sphinx die een alliantie met het machtige Rome hoopt te smeden.

DeMille visualiseerde zijn dromen en visioenen van de exotische Oriënt met pracht en praal, geheel overeenkomstig het sensuele fantasiebeeld dat men in die jaren van de Arabische wereld wilde koesteren. Cleopatra”s zelfmoord met de giftand van een slang (een echte) paste goed in DeMilles voorkeur voor historisch spektakel in de lijn van The Crusades en The Ten Commandments, films die zouden volgen.