Collective

Het begon al bij de brand zelf, in een nachtclub die nog niet aan de minimale veiligheidseisen voldeed. Maar al spittend in het onderwerp stuitte regisseur Alexander Nanau op nog veel verontrustender feiten. Beslissend was zijn contact met een journalist van een sportkrant die de waarheid achter de 37 doden blootlegde. De brandwonden bleken behandeld met een door de fabrikant clandestien verdund desinfecteringsmiddel. En ook medici gingen niet vrijuit.

hervormingsplannen

Met de verdachte zelfmoord van de directeur van het farmaceutische bedrijf leek het verhaal tot een abrupt einde gekomen. Maar Nanau liet niet los en richtte, met diens volledige instemming en medewerking, de lens op de pas aangetreden minister van Volksgezondheid. Hervormingsplannen leken zowaar een nieuw tijdperk in te luiden. Fraude werd grootschalig aangepakt; klokkenluiders werden verwelkomd in plaats van tegengewerkt.

beerput

Nanau laat de betrokkenen en de feiten voor zichzelf spreken. Veertien maanden lang dook hij onder in een schier bodemloze beerput om vervolgens anderhalf jaar uit te trekken voor de montage. Maar hoe verbijsterend zijn bevindingen ook zijn, nieuwe verkiezingen in Roemenië brachten in 2016 opnieuw de oude corrupte garde aan de macht. De werkelijkheid kent zelden een happy end.

Op 6 januari is producente Bianca Oana aanwezig bij de voorstelling.