Cremaster 5

Matthew Barney (San Francisco, 1967) werkte acht jaar lang aan zijn bijna zeven uur durend project. Tussen 1994 en 2002 verschenen vijf afzonderlijke delen in niet-chronologische volgorde (4-1-5-2-3). De ‘filmische sculpturen’ (Barney) waren meestal te zien in galeries en musea – en tijdens internationale kunstmanifestaties.

Wereldwijd werden de visuele rijkdom, de fantasie, de intellectuele reikwijdte en het speelse, soms vaudevilleachtige karakter van de cyclus geprezen. Tegelijkertijd zat men met de handen in het haar: waar ging The Cremaster Cycle over?

Vaselinevormen

Wat te denken van Barneys zelf gecreëerde universum vol tapdansende saters, gemuteerde genitaliën en vreemde, gestolde vaselinevormen? Wat hadden Harry Houdini, een Hongaarse operazangeres, de Amerikaanse seriemoordenaar Gary Gilmore en een geplette Chrysler-auto met elkaar te maken?

The Cremaster Cycle vertelt een symbolisch verhaal over vruchtbaarheid en viriliteit, met de cremaster-spier in het mannelijk lichaam als uitgangspunt; die zorgt ervoor dat de testikels dalen en rijzen, als reactie op de buitentemperatuur. Barney legt Homo sapiens op de snijtafel: biologisch gedetermineerde driften zijn complex verweven met al het menselijk streven in kunst en wetenschap – creatie en destructie zijn niet elkaars tegenpolen, maar blijken onlosmakelijk verbonden.

Inleiding: opera als beeldende kunst

De geschiedenis van de westerse opera wordt gekenmerkt door een voortdurende slingerbeweging tussen twee polen: opera als muzikale kunstvorm en opera als dramatische kunstvorm.

In de 20ste eeuw, toen de grenzen tussen artistieke disciplines werden opengebroken, bevond opera zich op het kruispunt van de dramatische, muzikale en visuele kunsten. Het beeld kreeg een onafhankelijke rol binnen het opera-werk, en stond niet langer alleen in dienst van het verhaal of de muziek. Opera was niet langer beperkt tot het theater of de concertzaal, maar breidde zich uit naar musea, bioscopen en onconventionele ruimtes.

Dinsdag 18 maart gaat operaregisseur en Artist-Curator Sjaron Minailo (Opera Forward Festival) in op de verschuiving van opera richting de visuele kunst. Aan de hand van een aantal significante voorbeelden zal hij deze transformatie illustreren.

Vertoning bij de première van Maria, Pablo Larraíns verfilming van het dramatische leven van de beroemde operazangeres Maria Callas.