
De Keuze van Koolhoven: Night of the Ghosts
Regisseur en cinefiel Martin Koolhoven vertelt in De Keuze van Koolhoven over alles wat film de moeite waard maakt en in het bijzonder over de rijke geschiedenis van de genrefilm. Is er een klassieker horrorgenre te vinden dan het spookverhaal? Geen locatie zo uitgewoond als een spookhuis, zou je zeggen. De Spanjaard J.A. Bayona trok zich er niets van aan en maakte met El orfanato een van de beste gothic horrorfilms van de afgelopen twintig jaar.

In het vorige decennium legde de Mexicaan Guillermo Del Toro met The Devil's Backbone (2001) en Pan's Labyrinth (2006) de basis voor een new wave van Spaanse fantastische films. Del Toro was als executive producer ook de drijvende kracht achter Bayona's El orfanato, een psychologische horrorfilm in de lijn van het ook al succesvolle The Others (2001) van Alejandro Amenábar.
vervallen villa
In El orfanato keert Laura met man Carlos en zoontje Simon terug naar het oude weeshuis waar ze is opgegroeid, met het doel de vervallen villa in zijn oude functie te herstellen. De imaginaire vriendjes van Simon beginnen haar pas zorgen te baren wanneer het kind op een dag verdwijnt en Laura zelf geestverschijningen begint waar te nemen. Probeert het huis Laura soms een duister geheim te openbaren? Nou en of.
koude luchtstroom
Net als zijn mentor Del Toro hanteert Bayona niet de methode van de botte bijl. De horror van El orfanato omspoelt de kijker daarentegen langzaam maar zeker als een koude luchtstroom. Zoals in de knap uitgesponnen scène waarin een door Geraldine Chaplin gespeeld medium, gadegeslagen door infrarode camera's, contact met de geesteswereld probeert te maken. Die plotselinge tintelende gewaarwording op uw armen? Kippenvel.
Vooraf aan de film kun je griezelen met Martin Koolhoven die een aantal scènes en trailers met spoken laat zien.
Details


Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.