De oogst van de stilte

Vele duizenden studenten meldden zich in 1978 aan het conservato­rium van Beijing. Er was plaats voor tweehonderd. Met de ‘Open Deur’-politiek was zojuist een einde gekomen aan een drama­tische episode uit de Chinese geschiedenis. De culturele bagage van de meeste studenten was nihil. De tegenwoordig in New York wonende succesvolle componist Tan Dun had voor zijn twintigste zelfs nog nooit een viool gezien. Hij had slechts de verplichte model-opera’s gehoord.

Omdat hij zijn jeugd ver op het platteland had doorgebracht, kende hij wat volkswijsjes waarmee zijn grootmoeder hem in slaap zong. Klassieke muziek was verboden. Daarvan kon men alleen kennis nemen via een ondergronds circuit. Rond 1980 maakte Tan Dun en zijn medestudenten kennis met de vijfde symfonie van Beethoven: een schokkende ervaring en een onvergetelijke herinnering.

In deze documentaire leren we deze vijf Chinese componisten kennen, die het meest representatief zijn voor de manier waarop zij hun gemeenschappelijke achtergrond, ieder op een andere en per­soonlijke manier, hebben weten te integreren in hun huidige bestaan. De film speelt zich af in de driehoek New York, de nieuwe wereld, Parijs, het oude Europa en natuurlijk China zelf.

Muziek is plezier

Een onweerstaanbaar portret van een generatie waar de vitaliteit en de vrolijkheid vanaf knalt. Niet voor niets staat het Chinese teken voor 'muziek' ook voor 'plezier'. Prijswinnaar op de filmfestivals van Nyon (Zwitserland), Montreal (Canada) en Bacãu (Roemenië).

Voorafgaand aan deze documentaire voert de Taiwanese pianiste Hua-Hsuan Lee de 'Eight Memories in Watercolor' voor piano solo van Tan Dun uit.