De verbeelding van Henri Plaat

De films van Henri Plaat kenmerken zich door een buitengewone visuele stijl, met een uitzonderlijk gevoel voor kleur, compositie en sfeer. Zijn films zijn als het ware collages van kleur, licht en beweging, vaak begeleid door experimentele geluidsmontages van stemmen en muziek.

Deze avond zullen vier van zijn belangrijkste en mooiste films vertoond worden, die zowel zijn fascinatie voor het absurdisme van de Tweede Wereldoorlog laten zien als zijn interesse voor de filmgeschiedenis en de schoonheid van herinnering en vergankelijkheid. Korte interviewfragmenten en een filmisch portret van Henri Plaat door Jerome Schlomoff completeren het programma, ingeleid door Mark-Paul Meyer, curator van Eye.

Absürd (1973, 2', nieuwe 2K-restauratie)

Korte absurde film waarin een mix van muziek en Duits gesproken teksten een onheilspellende sfeer van dreiging, angst en onheil oproepen.

Fragments of Decay (1983, 12', nieuwe 2K-restauratie)

Van de outtakes van eerdere reisfilms maakte Henri Plaat deze geïmproviseerde collage van beelden van een wereld in verval. Verwijzingen naar het verleden, naar hoe mensen toen leefden en creëerden, roept een gevoel op van nostalgie.

Second War Hats (1986, 4', nieuwe 2K-restauratie)

Somewhere in a bombed city: vanuit een straatput pronken fantastische dameshoeden op de hoofden van fraai opgemaakte mannenhoofden. Deze film die moeiteloos mode, muziek en bombardementen verbindt, maakte Plaat na een schrijnende reis naar Warschau. In 1989 werd de film bekroond met de LJ Jordaanprijs.

Spurs of Tango (1980, 32', nieuwe 2K-restauratie)

Op zijn reizen door Zuid-Amerika filmde Plaat het dagelijks leven op zoek naar de overal aanwezige geest van Carlos Cardel, de Koning van de Tango die stierf in 1935. De film is een compositie van licht, kleur en tangomuziek. In 1981 ontving Henri Plaat een Gouden Kalf voor Spurs of Tango.