Desterro

We volgen het leven van een Braziliaans stel, Laura en Israël, begin dertig, die een vijfjarig zoontje hebben, Lucas. Ze leven samen onder één dak, maar de interesse in elkaars zorgen en gedachten zijn ze onderweg verloren. De relatie lijkt geen lang leven meer beschoren en de enige die nog iets zoekt in het leven is Lucas. Laura voelt de waarschuwingssignalen van een naderende catastrofe. Dan verdwijnt ze en enige tijd later krijgt Israël te horen dat Laura dood is en haar lichaam in Argentinië. Hij informeert niemand, ook hun zoontje niet. Omdat ze niet getrouwd waren en er geen spaargeld is, wordt hij geconfronteerd met de praktische problemen om Laura's lichaam thuis te krijgen. Het laatste deel van de film springt terug in de tijd, naar Laura's busreis naar het zuiden en haar ontmoetingen onderweg met andere (vrouwelijke) passagiers en met een man die haar aan haar partner herinnert.

Desterro – 'ballingschap' – is de eerste fictiefilm van de Braziliaanse filmmaker, dichter, scenarist en casting director Maria Clara Escobar. Hoewel elk frame de Latijns-Amerikaanse tijdgeest ademt, lijkt er weinig interesse voor wat er gebeurt in de turbulente buitenwereld. De vraag is algemener, woedender en urgenter: hoe is het om hier mens, om vrouw te zijn? Doelbewust schakelend tussen meeslepend emotioneel realisme en andere, abstractere vormen van identificatie en reflectie, is Desterro een oerknal waarin meerdere films verschillende kanten uit geslingerd worden, op weg naar een indringend en verwoestend einde. (IFFR)

Desterro: IFFR Audience Award: # 202 / 203 (2,88), Eye Audience: # 2 / 5 (3,586)