Die große Ekstase des Bildschnitzers Steiner

Wat drijft de topsporter? Eeuwige roem? Bewondering? Opname in de recordboeken? Niets van dit alles lijkt Walter Steiner, eenvoudige houtsnijder, te boeien. Wat deze begenadigde topsporter – Steiner stak ver boven z’n concurrenten uit – najaagt is de gewichtloosheid, het los zijn van de aarde, suizend door de wind, in sprongen van van 166 meter of meer.

Met vijf camera’s volgt Herzog, twee jaar na voltooing van het epische Aguirre, der Zorn Gottes, de skischansspringer Steiner in zijn pogingen om de ‘große Ekstase’ deelachtig te worden. Extreem vertraagde opnamen van Steiner hangend in de lucht, zwevend tussen geslaagde landing of dodelijke val, maken invoelbaar hoe het moet zijn om te vliegen zonder vleugels, op eigen kracht de zwaartekracht trotserend.

Spanning en sensatie

Dat is één kant van het verhaal; als ‘sportjournalist’ komt Herzog in beeld en doet in ironisch-sarcastische toonzetting verslag van het sportevenement, waarin spanning en sensatie de boventoon voeren: wanneer zal Steiner zijn bovenmenselijke durf met een val moeten bekopen?

Schijnbaar futiel

Programmeur Thijs Havens over Herzogs fascinatie voor mensen die zichzelf uitdagen: “Protagonist Steiner is een typische Herzog-held: nuchter en doelgericht. Zijn streven - zo ver mogelijk vliegen op ski’s - krijgt misschien wel juist door de schijnbare futiliteit ervan bovenmenselijke trekken. De scène waarin de doorgaans stoïcijnse Steiner vertelt over het jonge kauwtje dat hij ooit verzorgde maar moest afmaken, gaat door merg en been; onnadrukkelijk wordt een verband gelegd met Steiners 'vliegdrang'.”