
Doomscrolling: Shorts Against Despair
This Isn’t the Future I Ordered: Doomscrolling: Shorts Against Despair
In een programma dat is gestructureerd als het ongecontroleerde, hyperspecifieke landschap van een doomscrolling-sessie, bieden deze werken pitstops om je over te geven aan paniek, nieuwsgierigheid, woede, verlangen en hoop, op zoek naar een manier waarop alles weer goed zal voelen.

Een beroemde kat verlangt naar een verre minnaar op zachte pianomuziek terwijl een apocalyptische drone-symfonie van Godspeed You! Black Emperor raast over beelden van een kapitalistisch hellandschap. Jean-Luc Godard gaat tekeer tegen een genocidale bezetting, terwijl een nabijgelegen televisiestation als troost zijn films vertoont. Vreemde, humanoïde avatars komen tevoorschijn uit beelden van Filipijnse filmsets en een kosmische entiteit zendt zijn lessen over de mensheid de ether in, in de hoop dat ze blijven hangen. Harun Farocki maakt zich zorgen over computer-gegenereerde natuurbeelden, terwijl een beroemde schilder kleur probeert te vinden om opnieuw velden mee te schilderen.
Dit intense, meedogenloze programma doorkruist videokunstwerken die onze veiligheid en comfort in deze wereld in twijfel trekken, fantasy-non-fictie gemaakt om onrust te zaaien en serieuze persoonlijke essays die ons proberen te gronden in een duizelingwekkende tijd. Elk van deze films gebruikt de taal van de cinema om te reageren op een soort ontgoocheling en onzekerheid – niet alleen over de wereld, maar ook met de middelen die we hebben om die vast te leggen.
Van de Filippijnen tot Kroatië in oorlogstijd, van 2022 tot 1968, elk van de makers in dit programma keek naar een bepaald aspect van hun realiteit en dacht: dit is niet waar ik om gevraagd heb. In het donker van de bioscoop kan ieder van hen – en ieder van ons – onze angsten en ontevredenheid van zich afschudden en kijken of iemand anders ooit hetzelfde heeft gevoeld, en of zij erin geslaagd zijn er iets aan te doen.
Het programma wordt geïntroduceerd door programmeur Farah Hasanbegović.
Programma
General Alert (Godard) (Sanja Iveković, HR 1995-2000, 3’)
General Alert (Godard) biedt inzicht in een tijd waarin de nationale omroep HRT zijn programmering regelmatig moest overlappen met realtime luchtaanvalwaarschuwingen. Een sinistere schok terug naar de realiteit voor een natie die probeert te ontsnappen aan de belegerde realiteit.
Parallel I (Harun Farocki, DE 2011, 16’)
Het eerste deel van Parallel, oorspronkelijk een multi-channel installatie, onderzoekt de geschiedenis van computergraphics terwijl die zich ontvouwt - vooral de manier waarop de natuurlijke wereld op het scherm wordt gerepliceerd. Hebben deze nieuwe manieren van beelden maken ons ergens van bevrijd?
We Are Winning Don't Forget (Jean-Gabriel Périot, FR 2004, 7’)
Een familiefotoalbum van de vrije wereld dat laat zien hoe de klassenstrijd opnieuw opkomt.
De Poes (The Cat) (Johan Van der Keuken, NL 1968, 6’)
Van Der Keukens zelden vertoonde De Poes biedt een heerlijk strenge en hilarische weergave van hoe comfortabel cinema zich voelde in zijn formules, maar er schuilt ook een grotere kosmische waarheid in het midden van elk beeld, in de lijm van elke snede.
We Still Have To Close Our Eyes (John Torres, PH 2019, 13’)
John Torres hergebruikt documentairebeelden die zijn vastgelegd op de sets van verschillende Filippijnse producties (waaronder die van Lav Diaz en Erik Matti) tot een angstaanjagend, elliptisch sciencefictionverhaal over menselijke avatars die worden bestuurd door apps.
Je vous salue, Sarajevo (Jean-Luc Godard, FR 1993 2’)
Slechts kilometers verwijderd van de uitzending van de Godard film uit Iveković's General Alert (Godard), bevindt Sarajevo zich onder de langste bezetting in de moderne geschiedenis. Een oprechte en furieuze klaagzang over de geschiedenis van de mensheid, oorlog en de kunst van het leven.
The Sadness Will Not Last Forever (Alexei Dmitriev, NL/RU 2016, 8’)
De mooiste schilderijen zijn die waarvan je droomt als je in bed een pijp ligt te roken, maar die je nooit schildert. Een film die aanvoelt als de zon op je gezicht op een langzame ochtend.
Cat Listening to Music (Chris Marker, FR 1994, 3’)
In Cat Listening to Music wordt de geliefde kat van de regisseur, Guillaume-en-Égypte, vastgelegd op een melancholisch moment. Beautiful cinnamon roll - too good for this world, too pure.
In the Name of Small Things (Jen Tarnate, PH 2022, 18’)
Een kruising tussen ruimtetransmissie en gebed, een onbekend wezen dat de leegte in reikt en vraagt wat het betekent om hier te zijn, en tegelijkertijd kwetsbaar mens en vreemd te zijn voor ons eigen bestaan.
De films in dit programma zijn Engels gesproken of ondertiteld.
Dit is onderdeel van
Details
Productiejaar
2024
Lengte
85 min.
Voertaal
Engels
Productieland(en)
NL
Onderdeel van
Programmeurs van de Toekomst 2024
Drie nieuwe Programmeurs van de Toekomst presenteren in juli hun filmprogramma's in Eye Filmmuseum. Met films tegen de wanhoop, een kleurrijke trip door de menselijke psyche via animatiefilms, en cinema die je zintuigen op scherp stelt.




Eye Film Player
Programmeur van de Toekomst Farah Hasanbegović selecteerde films om thuis te kijken, waaronder Dream of Silk, waarin regisseur Nahid Rezai inzoomt op de levens van jonge meisjes in het Teheran van 2003.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.