Echos aus einem düsteren Reich

Jean-Bédel Bokassa grijpt in 1966 de macht in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Zijn nachtmerrieachtige bewind wordt versterkt door een persoonlijkheidscultus: hij zou meer dan 50 kinderen hebben verwekt, zijn vijanden levend aan krokodillen voeren en mensenvlees eten. In 1977 kroont hij zichzelf tot keizer tijdens een hallucinante ceremonie, geïnspireerd op Napoleon.

Voor deze documentaire reist Werner Herzog naar de Centraal-Afrikaanse Republiek met journalist Michael Goldsmith, die er tijdens Bokassa’s bewind gevangen had gezeten. Door middel van interviews en archiefbeelden toont Herzog hoe macht corrumpeert en uiteindelijk leidt tot totale verdorvenheid. De beelden van de kroningsceremonie druipen van de perverse doorwerking van koloniaal gedachtegoed.

“Hij was volstrekt bizar; ik was gefascineerd door de sprankeling van het kwaad in deze ongelooflijke figuur. De film is een poging om de duistere krochten te verkennen die verborgen liggen in de ziel van de mens.” De tiran wordt zo op velerlei manieren verbeeld: als marionet, als symbool van het kwaad, als groot mysterie en als bewijs voor Herzogs stelling dat de mens een aangekleed beest is.

De documentaire begint met beelden van duizenden krabben die over de aarde krioelen. Herzog kan niet uitleggen waarom: “Er is geen sprake van symboliek en ik kan het niet helemaal verklaren, maar ik weet gewoon dat deze beelden in de film horen.