Everything Will Be OK

Al in de eerste minuten kan er geen twijfel over bestaan dat dit een film is van Rithy Panh. Zijn signatuur is onmiskenbaar. De handgekleide, onbeweeglijke figuurtjes en diorama’s kennen we van The Missing Picture (2013), de eerste Cambodjaanse film met een Oscarnominatie. En net als in Irradiated (2020) overweldigt Panh de kijker met een beeldenbombardement van de verschrikkingen van de twintigste eeuw. Everything Will Be OK is een dystopisch visioen à la Animal Farm en Planet of the Apes, met nachtmerrieachtig geluidsontwerp en een politiek-poëtische voice-over.

In een nabije toekomst, waarin een pandemie heerst, hebben dieren de macht overgenomen. Ze behandelen mensen zoals ze – via soms heftige archiefbeelden – van henzelf hebben geleerd. Door dictators als Hitler, Stalin, Mao en Pol Pot. Door de gruwelen van de bio-industrie, te zien op ontelbare beeldschermen. Panh plaatst daar de kunst van het witte doek tegenover, met verwijzingen naar 2001, Metropolis en andere filmklassiekers. De ironische titel citeert het T-shirt van democratie-activist Kyal Sin, die in 2020 door de Myanmarese politie werd gedood.