Fallen Leaves

Zoals het een Kaurismäki-storyline betaamt, dreigt pril geluk alsnog verloren te gaan. Ansa en Holappa, twee dolende zielen in Helsinki, alletwee net ontslagen, hebben hun eerste date in een bioscoop. Ansa schrijft haar telefoonnumer op een briefje voor Holappa, het briefje raakt weg. Zal Holappa Ansa nog een keer ontmoeten? Gelukkig duikt Ansa weer op bij de bioscoop.

Fallen Leaves (Grote Juryprijs van het Cannes-filmfestival) schildert de schuchtere liefdesgeschiedenis tussen twee have nots in een alcoholdoordesemd Helsinki. In de kroegen staren de gasten melancholisch naar het langzaam en onontkoombaar doodslaan van hun biertje, onderbroken door treffende, korte opmerkingen waarin zowel wijsheid als verdriet doorklinkt, terwijl op de achtergrond de jukebox speelt.

De pineut

Een typisch vintage Kaurismäki dus, Fallen Leaves, volgens de regisseur “het vierde deel in de Proletariaat-trilogie”, waartoe ook Shadows in Paradise (1986), Ariel (1988) en The Match Factory Girl (1990) behoren. Net als in de voorgaande afleveringen van de trilogie is de kleine man de pineut – met dit verschil dat in Fallen Leaves liefde toch een uitweg biedt.

Ook dit vierde deel van een driedelige trilogie bevat weer superieur droge humor, strak gekadreerde beelden en tal van verwijzingen naar het werk van Kaurismäki’s helden, filmers als Robert Bresson, Jim Jarmusch en Jean-Luc Godard.

Voorfilm

Voorafgaand aan Fallen Leaves ziet u de Ultrakort-film Penumbra van Rianne Stremmelaar. Een klein meisje loopt in het bos en plukt paddenstoelen. Een kraai met een leeg nest houdt haar dreigend in het oog. Wat gebeurt er in deze stijlvolle animatie wanneer hun paden kruisen?