George Kuchar - Melodrama, glamour and gutter
Underground: George Kuchar - Melodrama, glamour and gutter
Avond over George Kuchar, verzorgd door kunstenaar Babeth Mondini-VanLoo die met deze camp- en queerpionier uit de sixties heeft samengewerkt. Kuchar werd op handen gedragen door de avant-garde, van Andy Warhol en Kenneth Anger tot ‘the Pope of Trash’ John Waters.
Tijdens haar jaren in de VS maakt Babeth van dichtbij kennis met het werk van Kuchar. Ze werd gegrepen door zijn unieke stijl, zijn bizar krankzinnige maar toch prachtige beelden, de lowbudgetaanpak met lowfi-effecten, en de verhalende plots waarin humor zich paart aan gevoel voor tragedie. De ‘larger than life’-personages in zijn films, met hun zware New Yorkse Bronx-accent, leken vooruit te wijzen naar de verzameling ‘sterren’ uit de menagerie van Andy Warhol’s Factory.
Drijvende kracht
Filmmakers als Jack Smith, Jonas Mekas, Andy Warhol, Kenneth Anger en John Waters, ‘the Pope of Trash’, noemden Kuchar als hun favoriete regisseur. Anders dan de makers van de mainstream cinema schrok Kuchar niet terug voor wat nu genderexpressie heet: seksualiteit is een drijvende kracht in zijn werk. Kuchar onthult zijn homoseksualiteit in kronkelige relatie tot zijn katholieke opvoeding, waarin het lichaam met schaamte en walging wordt bekeken.
Babeth Mondini-VanLoo studeerde in de jaren zeventig film in New York, en later in San Francisco. Via Jack Smith maakte ze kennis met het werk van Kuchar en zijn broer, in een tijd waarin de gay cultuur diep verweven was met Warhol’s Factory, het Theatre of the Ridiculous, Richard Foreman, La Mama, John Cage en Merce Cunningham, die ook de beruchte wekelijkse loftevenementen van Jack Smith bezochten.
Kuchar trad op als acteur in Babeths 16mm-film Andy Warhol’s Unfinished Symphony; later werd ze de Europese sales agent van The Kuchar Brothers; in 1977 waren de twee te gast op het Filmfestival van Rotterdam, tijdens Kuchars allereerste Europese tournee.
Programma
Eclipse of the Sun Virgin (George Kuchar, 1967) (16mm, kleur, geluid, 15’)
In de woorden van de regisseur: “Ik draag dit filmgedicht op aan de reuzen van weleer die in Siberië omkwamen, samen met de gehoornde dikhuiden uit het preglaciale tijdperk. Deze huiveringwekkende montage van karmozijnrode repressie moet gezien worden. Het is zorgvuldig gefilmd en gemonteerd en het zal ook pijnlijk zijn om naar te kijken.”
House of the White People (George Kuchar, 1968) (16mm, kleur, geluid, 17’)
Donna Kerness, Kuchars vaste hoofdrolspeelster, fungeert als live model van beeldend kunstenaar George Segal. Helen Segal, staat afwisselend voor en achter haar echtgenoot. Over de verborgen rituelen van kunstenaar en model, ingesneeuwd op een eenzame boerderij, met een zwijgende vrouw en een beruchte gast.
Hold Me While I’m Naked (George Kuchar, 1966) (16mm, 15’)
Kuchar speelt zichzelf, met zijn familie en vrienden in de hoofdrol. Over een depressieve independent regisseur die jaloers raakt bij het filmen van een aantal seksscènes van zijn hoofdrolspeelster (Donna Kerness) en haar vriend. Directe, maar ook subtiele, trieste en grappige kijk op seksuele frustratie en eenzaamheid. Verkozen op de 52ste plek van de Village Voice Critics 'Poll van de 100 beste films van de 20e eeuw.
Andy Warhol’s Unfinished Symphony (Babeth Mondini-VanLoo, 1975) (zw-w, kleur, geluid, 26’)
Eerste experimentele 16mm-film van Babeth in de VS. Over de erfenis van Andy Warhol: humoristische verduidelijking van de jaren zestig en de Amerikaanse consumptiemaatschappij, met indrukwekkend acteerwerk van George Kuchar, vertrekkend vanuit Warhols legendarisch spaarzame, ontwijkende manier van praten. Reflectie op de kille, afstandelijke jaren zeventig na de liefdevolle revolutie van de jaren zestig.
Dit is onderdeel van
Details
Productiejaar
2024
Lengte
89 min.
Voertaal
Engels
Productieland(en)
NL
Onderdeel van
Underground
Eye Filmmuseum zet dit najaar de schijnwerpers op de Amerikaanse avant-gardecinema van de jaren zestig. In de tentoonstelling en het omvangrijke filmprogramma zijn zowel iconische als minder bekende films opgenomen en wordt de explosie aan vormexperimenten in de experimentele film van die periode belicht. Te zien is werk van sleutelfiguren in de avant-gardecinema, onder wie Jonas Mekas, Maya Deren en Stan Brakhage, naast films van makers uit de wereld van de beeldende kunst, met Bruce Conner, Yayoi Kusama, Yoko Ono en Andy Warhol als bekende namen. Dit alles tegen de roerige achtergrond van een maatschappij in beweging.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.