George Washington

Alleen een ware independent filmer durft het risico te nemen: een film draaien zonder uitgeschreven story-line, met improviserende kinderen en zonder het happy end waar Hollywood om vraagt. Gordon Green belde cameraman Tim Orr (bekend van Manglehorn) en ging naar het industriële noorden van Carolina, waar staal- en mijnarbeiders grotendeels werkloos zijn geworden. Hij werkte er met een aantal zwarte en witte kinderen die op de grens staan van hun seksueel ontwaken.

Centrale figuur is het meisje Nasia, die haar eerste liefde Buddy inruilt voor George, een jongen die altijd een helm moet dragen omdat zijn schedel niet voldoende is uitgehard. Nasia, Buddy en George slaan de tijd stuk bij het zwembad, er is niet veel te doen in de aanloop naar Independence Day. Dan verdwijnt Buddy plotseling, een drama voltrekt zich bijna ongemerkt.

George Washington werd geselecteerd voor een flink aantal festivals en won onder meer de Discovery Award van het Toronto International Film Festival. Er was lof voor het camerawerk van Tim Orr - zelf afkomstig uit North Carolina – en David Gordon Greens aanpak werd vergeleken met de werkmethoden van Terrence Malick .