Hard Truths

Pansy woont met haar man, loodgieter Curtley, en haar volwassen zoon Moses in een meer dan keurig huis in een Londense buitenwijk. Curtly noch Moses kunnen ook maar iets goed doen in de ogen van Pansy, en ook de rest van de wereld maakt dagelijks kennis met Pansy’s woede.

De tandarts, de dokter, het meisje aan de kassa van de supermarkt, ze krijgen de mantel uitgeveegd. Pansy haat het leven, maar is ook humoristisch; wie is ooit op het idee gekomen om honden een wollen truitje aan te doen als het koud is? “Het zijn honden, Jezus nog an toe”, zegt Pansy, “die hebben een vacht.”

Beproefd thema

Pansy’s zus Chantal - allesbehalve een mopperaar - is de enige die het geduld kan opbrengen naar Pansy te luisteren. Haar zus gaat gebukt onder fysieke kwalen, heeft psychische problemen, veel van haar agressie naar de buitenwereld lijkt hierop terug te voeren.

Hard Truths schetst het doodgewone leven van een (zwarte) Londense familie in doodgewone omstandigheden – een beproefd Mike Leigh-thema, dat hij iedere keer anders weet uit te werken, met nadruk op de tragische en komische accenten van het menselijk bestaan.

Samenspraak

Voor zijn nieuwste film contracteerde de inmiddels 82-jarige regisseur Marianne Jean-Baptiste, die ook de ster was van Leighs Oscar-genomineerde speelfilm Secrets & Lies (1996). Opnieuw geeft Jean-Baptiste een fenomenale vertolking van het door Leigh en haarzelf ontwikkelde personage.

Gebleven is Leighs bijzondere manier van werken: de acteurs krijgen geen uitgeschreven scenario, maar creëren hun rollen via het acteren in voorbereidende workshops, in samenspraak met elkaar en de regisseur.