How the Room Felt

In een voetbalkantine in een Georgische stad komt een groep lesbiennes geregeld samen om elkaar te zien, te feesten, te knuffelen en existentiële kwesties te bespreken. Deze warme bubbel vormt een safe space voor de jonge vrouwen, in een maatschappij die bepaald niet bekendstaat om het omarmen van haar lhbtiq+-gemeenschap. Discriminatie, uitsluiting en geweld zijn voor deze sporters en hun vriendinnen dagelijkse realiteit, zowel buiten op straat als – in sommige gevallen – binnen het gezin. Bij elkaar vinden ze de liefde, de warmte en de veiligheid om volledig zichzelf te kunnen zijn.

Ketevan Kapanadze vermijdt in haar debuutfilm voor de hand liggend sentiment. Evenmin legt ze specifiek nadruk op de vijandige buitenwereld – hoewel die nergens ver weg is. Soms focust ze op individuele vrouwen, afgewisseld door observerende beelden van de groep als geheel. Door met haar camera langs de buitenwanden van de vrouwenbubbel te scheren, wordt de bijzondere sfeer in die ruimte haast voelbaar. Soms is die ronduit feestelijk en opgetogen, dan weer intiem en landerig of verhit door discussies.