I Am Trying to Remember & Lake Forest Park

Programma

• 

  I Am Trying to Remember (Pegah Ahangarani, IR/CZ 2021) (16 min.)

  Begeleid door een indrukwekkende soundtrack roept filmmaker Pegah Ahangarani met foto’s, video’s en levendige impressies uit haar eigen kindertijd de collectieve herinnering aan de Iraanse Revolutie op.

  Pegah vertelt over Gholam. Een man die niet is zoals haar vader, moeder, ooms of tantes, ook al is hij aanwezig bij elke familieaangelegenheid. Daar filmt hij de dagelijkse taferelen met zijn eigen camera. Wat het nut daarvan is, kan Pegah zich dan nog niet voorstellen. Maar ze poseert gewillig voor de lens van de, zeker door haar, graag geziene familievriend.

  Het is alsof Pegah, de regisseur en hoofdpersoon van deze film, voorleest uit een kinderboek. De familiefilms van Gholam en de oude foto’s zijn de plaatjes waarnaar we over haar schouder meekijken. De warmte straalt van de grote familie af, als we ze sneeuw zien scheppen voor het huis of gewoon thuis zien rondhangen.

  Maar dan luidt het hoofdstuk over Gholam en de Iraanse Revolutie een plottwist in en komt de vertelling symbool te staan voor duizenden Pegahs en Gholams in Iran, en daarbuiten.

• 

  Lake Forest Park (Kersti Jan Werdal, US 2021) (60 min.)

  Sfeervol portret van een groepje scholieren in het noordwesten van Amerika die iets schokkends hebben meegemaakt. De camera observeert van een afstand, en vangt het onuitspreekbare verdriet in prachtig vormgegeven tableaus.

  Een groepje tieners moet de gewelddadige dood van een klasgenoot zien te verwerken. Het voorval zelf blijft onbesproken (alleen een radio-uitzending aan het begin van de film verwijst, bijna onhoorbaar, naar het drama), maar een gevoel van verlies overheerst in deze kalm observerende film.

  De camera heeft net zoveel oog voor de stedelijke maar groene omgeving van Lake Forest Park, een plaats in de buurt van Seattle, als voor de jongeren die er leven. Ze gaan naar school, hangen rond in het winkelcentrum of liggen thuis op de bank. Ondertussen valt de regen met bakken uit de hemel, hun gesprekken overstemmend.

  Met fraai camerawerk, dat doet denken aan de films van Kelly Reichardt, laat filmmaker en fotograaf Kersti Jan Werdal de beelden voor zich spreken. De montage, die op onverwachte momenten de aandacht trekt, benadrukt de sensatie dat er van het ene op het andere moment iets kan veranderen, schokkend en onaangekondigd. Alleen de regen stopt nooit.