IDFA - Operation Jane Walk & Progress vs Sunsets
The digital war zone of a shooter game provides the setting for an architectural tour of a post-apocalyptic New York.
operation jane walk
(Leonhard Müllner, Robin Klengel, AUT 2017, Engels gesproken, 17')
Tom Clancy”s The Division is een populair computerspel dat speelt in post-apocalyptisch New York. De bebouwing ligt gedeeltelijk in puin, overal staan verlaten auto”s en op straat heerst wetteloosheid. Dit grimmige stadslandschap, dat alleen in volledige gevechtsuitrusting betreden kan worden, vormt het decor van Operation Jane Walk.
De spelers nemen echter niet de rol aan van burgerwachten maar van vreedzame digitale toeristen op een stedenbouwkundige trip door het centrum. De gids behandelt de recente architectuurgeschiedenis in het licht van de politieke ontwikkelingen en leidt hen onder meer langs het VN-hoofdkwartier, het voormalige Pan Am-gebouw en de Trump Tower. Hij toont de stad als het strijdtoneel tussen snelwegenbouwer Robert Moses en stadsactivist Jane Jacobs, schrijver van het befaamde The Death and Life of Great American Cities. Gecombineerd met een uitgekiende soundtrack resulteert dat in een even absurde als zwartgallige vorm van alternatieve geschiedschrijving.
Tom Clancy”s The Division is a popular video game set in a post-apocalyptic New York. The buildings are partly in ruins, abandoned cars litter the streets and the rule of law has collapsed. This bleak cityscape can only be treaded in full combat gear—this is the backdrop for Operation Jane Walk.
Rather than taking on the role of a vigilante, the players become peaceful digital tourists on an architectural tour of the city. The guide explains recent architectural history in light of political developments, and takes them to a number of iconic buildings that include UN Headquarters, the former Pan Am Building and Trump Tower. The city he shows is the scene of a conflict between the highway-building public official Robert Moses and the activist Jane Jacobs, author of the famous book The Death and Life of Great American Cities. Accompanied by a clever soundtrack, the result combines absurdism and black humor in an alternative writing of history.
progress vs sunsets
(Melanie Bonajo, NL 2017, Nederlands gesproken, 49')
De grootste helden van YouTube zijn dieren. Duizenden filmpjes met beesten in de hoofdrol, zowel gedomesticeerd als wild, worden dagelijks geüpload. Ze worden grif bekeken door kinderen voor wie dit vaak de belangrijkste informatiebron is. Aan de hand van clips waar ze zelf in gemonteerd zijn, vraagt Melanie Bonajo een groep lagere schoolleerlingen naar hun ideeën over milieu en dierenwelzijn. De antwoorden verraden een vervormde blik op de natuur maar ook een flinke portie onversneden idealisme en empathie. In het tweede deel van de film nemen de kinderen wraak op de vervuilende grotemensenwereld door verkleed in fantasiepakken een autowrak te lijf te gaan.
Bonajo heeft een sprookjesachtig oeuvre opgebouwd rond marginale figuren, zoals jager-verzamelaars of leden van een sekscommune. Ook de realiteit van deze kinderen ligt net iets buiten de mainstream, en ze zijn vastberaden de wereld beter te maken, om te vormen naar hun ideaal. Toch klinkt in hun antwoorden soms ook relativering door: “Ik wil best een minder luxe bestaan leiden, als tenminste iedereen dat doet…” Is het zaadje van volwassen gedrag al geplant?
The biggest stars on YouTube are animals. Thousands of videos with wild or domesticated animals in the lead role are uploaded every day. Children watch these films eagerly, and often use them as their main source of information. Editing the children into the animal videos themselves, Melanie Bonajo asks a group of elementary school children about their thoughts on the environment and animal welfare. The answers betray a distorted view of nature, but also a generous portion of unadulterated idealism and empathy. In the second part of the film, dressed in fantasy costumes, the children take revenge on the polluting adult world by smashing up a wrecked car.
Bonajo has built an oeuvre focusing on marginalized figures such as hunter-gatherers or members of a sex commune. The reality of these children also lies just outside the mainstream. They are determined to make the world a better place, and transform it to match their ideal. Nevertheless, they sometimes take a less idealistic attitude: “I”m happy to live a less luxurious life, as long as everybody else does, too…” Have the seeds of adult behavior already been sown?
Details
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.