India song

Tijdens twee soirées rond 1930 danst en flirt Anne-Marie Stretter, de vrouw van de Franse ambassadeur in India, met de aanwezige diplomaten. Ze heeft echter geen oog voor de vice-consul die verliefd op haar is, en zijn liefde ten slotte wanhopig uitschreeuwt.

Ondertussen suggereert de geluidsband dat er een buitenwereld is die door pest en honger wordt geteisterd, in de persoon van een waanzinnige bedelares. Die stem buiten beeld doet de spookachtige aanwezigheid van een andere wereld vermoeden.

hallucinerend

In deze hallucinerend kalme film maken de acteurs geen gebruik van dialoog, verhaal of actie. Duras heeft genoeg aan de schoonheid van de beelden en de muziek, met een bijzondere en indringende ervaring tot gevolg.

alles vermengd

Marguerite Duras:

“Voor mij vertegenwoordigt Anne-Marie Stretter Calcutta, alsof ze al het verdriet van de wereld op zich heeft genomen, de lepra, de honger, alles. Hier vereenzelvig ik me met haar, die zoals ik een bourgeois is, een blanke, een vrouw die ik had kunnen zijn. Mijn films zijn politiek, maar ze praten niet over politiek. Een andere regisseur zou aan de ene kant de receptie op de ambassade hebben laten zien, glanzend, onberispelijk, en aan de andere kant, duidelijk gescheiden, de leprozen aan de oever van de Ganges, duidelijk afschuwelijk, duidelijk 'authentiek'. Hier vermengt alles zich. Alles komt binnen."