La ruche

'Ruche' betekent bijenkorf, de symbolische benaming voor het appartement uit het speelfilmdebuut van de Waalse documentairemaker Christophe Hermans. Moeder Alice woont er samen met haar drie dochters, maar door haar bipolaire stoornis is er van een normaal gezinsleven allang geen sprake meer. Omdat de vader afwezig is, komt alle verantwoordelijkheid op de schouders te rusten van oudste dochter Marion, die in een onmogelijke spagaat wordt gedwongen. De zorg voor moeder en zusjes versus het verlangen naar vrijheid.

De voortdurende stemmingswisselingen vergden nogal wat van het inlevingsvermogen van de vier actrices, die elkaar qua intensiteit geen strobreed toegeven. Het maakt La ruche tot een film met het rauwe en levensechte van Hermans oorspronkelijke stiel, de documentaire, en vergelijkbaar met het werk van de eveneens Waalse broers Dardenne. Pikant detail: actrice Ludivine Sagnier als Alice en Bonnie Duvauchelle al jongste dochter Louise zijn ook in werkelijkheid moeder en dochter.

...aangrijpend...knap...Subtiel...fenomenale cast, voortreffelijk geregisseerd...Hartverscheurend...buitengewoon elegant...een pareltje...sterk...er wordt zó goed in gespeeld...een verschrikkelijk goede film... (**** De Volkskrant)

Bruisend...integere acteerwerk...waarachtig... (Het Parool)

...intens...geweldige acteursregisseur...aangrijpend...opvallend sterk...oprechtheid maakt indruk. (De Filmkrant)