Mafioso

Tien jaar voordat Francis Ford Coppola met The Godfather de mores van een maffia-familie spectaculair inzichtelijk maakte, filmde Alberto Lattuada zijn portret van de almacht van de maffia in naoorlogs Italië.

Nino Badalementi, voorman in een autofabriek bij Milaan, heeft het gemaakt. Hij heeft een goed salaris, is getrouwd met een mooie blonde Milanese vrouw en heeft twee blonde dochtertjes. Niet slecht voor een man afkomstig uit een straatarm Siciliaans dorp, denkt Nino als hij zijn familie voor een welverdiende vakantie meeneemt naar Sicilië. Maar dan maakt maffiabaas Don Vincenzo duidelijk dat Nino nog een schuld heeft uitstaan…

Lattuada schildert hoe de naïeve Nino verstrikt raakt in de netten van een machtige misdaadorganisatie – zoals gebruikelijk in de commedia all’italiana is de kleine man weer ’s de klos, net op het moment dat diezelfde kleine man dacht een maatje groter te kunnen groeien.

Hilarische scènes

Tegelijkertijd is Mafioso een briljant zwart getint commentaar op de (aloude) noord-zuiddeling van Italië. In het moderne, industriële noorden wordt het geld verdiend, in het zuiden leiden ‘domme’ boeren een bestaan in armoede, zo is de opvatting.

Lattuada zet de vooroordelen flink aan, in soms hilarische scènes waarbij het komisch talent van steracteur Alberto Sordi ten volle wordt benut. Dat de in Milaan geslaagde ‘boer’ Nino zich niet kan ontworstelen aan de macht van de misdaad in het zuiden, is de wrange eindboodschap.