Manhattan

Woody Allen is te zien als de hilarisch neurotische New Yorkse comedyschrijver Isaac, die net is verlaten door zijn vrouw - voor een vrouw. Wanneer hij Mary ontmoet (Diane Keaton), de minnares van zijn beste vriend, wordt Isaac halsoverkop verliefd. Hij denkt het grote geluk te hebben gevonden, maar tobben blijft het, zoals het een rechtgeaarde Allen-film betaamt.

Verdiept in zichzelf, hun neuroses en hun relaties flaneren Woody Allens (vroegere) personages langs Bloomingdales en het MoMA. Zo ook comedyschrijver Isaac (Allen). Hij lijkt zo succesvol en gevat, Isaac. Kwistig rondstrooien met oneliners en quasi diepzinnigheden gaat hem makkelijk af, maar zijn vlotte optreden in de media-arena strookt niet met zijn privéleven. Daarin blijkt hij een tobber die worstelt met zijn triviale ambities en hopeloze relaties.

luchtig sociaal commentaar

Manhattan, Allens zwartwitode aan The Big Apple, is zowel een geestig-snijdend portret van de New Yorkse culturele jetset - de beruchte ”culture vultures” - als een melancholische tekening van een man in midlife crisis met een veel te jonge, 17-jarige vriendin (Mariel Hemingway).

De ontvangst van de film (met muziek van George Gershwin) was juichend; critici repten van “Woody Allens beste werk” en prezen de mix van satire en luchtig sociaal commentaar. De film is nog steeds een buitengewoon onderhoudende schets van de “Ik-generatie” van de late jaren zeventig, die volledig verstrikt leek in de vraag “Ben ik compleet?” In de woorden van Isaac: “I feel like we're in a Noel Coward play. Someone should be making martinis.”

De nieuwe restauratie van Manhattan is een nieuwe 4K-digitale print, die gescand is van het originele cameranegatief. Dit is de eerste vroege Woody Allen-titel die digitaal beschikbaar is gemaakt door Park Circus en studio MGM.