Medea, Opera & Film

Hoe vertaal je theater naar film (of andersom)? Welke parallellen zijn te zien tussen Pier Paolo Pasolini's Medea en de 'theatrale' films van Albert Serra? Met Albert Serra – Liberté wijdt Eye een tentoonstelling aan Serra, wiens werk ook is vervlochten met andere disciplines: hij maakte eerder een film met dezelfde naam, Liberté (2019) én een theaterstuk voor de Volksbühne in Berlijn (2018).

Voorafgaand aan de vertoning van Medea zal Sjaron Minailo (Opera Forward Festival) een inleiding geven over zijn favoriete opera Medea. Minailo is operaregisseur en oprichter van Studio Minailo.

Medea

Medea is Pasolini's briljante bewerking van een Griekse mythe, met operaster Maria Callas als Medea, haar enige filmrol. De tovenares wordt verleid door de avonturier Jason – afdaling in de wereld van de Oude Grieken, voor wie het magische en wereldlijke een waren.

In Medea zag Pasolini een allegorische figuur, zowel voor de overwinning van het rationele op het irrationele als voor de kolonisatie van de antieke wereld door een expansionistisch Westen. Pasolini putte zijn inspiratie voor zijn tweede bewerking van een Griekse mythe niet uit de bekende theateropvoeringen van Medea, maar uit antropologische verslagen van de religieuze geschiedenis.

Keuzefilm Albert Serra

Medea is een van de films die de Catalaanse kunstenaar-cinaast Albert Serra koos voor het filmprogramma (zaal) bij zijn tentoonstelling in Eye. Pasolini’s verfilming van het Medea-verhaal in rauwe, documentaire-achtige beelden en zijn voorkeur voor extravagante kostuums en locaties, tonen verwantschap met Serra’s eigen werk.