Melk

De schok is groot: Robin en Jonas krijgen een doodgeboren kind. Verslagen keren ze terug naar huis. Maar even later veert Robin op; haar melkproductie komt op gang en ze besluit te gaan kolven. De melk verzamelt ze in de ijskast, die zich langzaam vul met tientallen flesjes. Ondertussen denkt Robin na over de bestemming van de melk, iets dat zich niet eenvoudig laat realiseren.

Stefanie Kolk raakte geïntrigeerd door het idee van een vrouw die niet meegaat in gebruikelijke patronen. Robin probeert niet de op gang gekomen melkproductie te stoppen, maar ziet het kolven als onderdeel van een rouwproces – de band tussen moeder en kind wordt manifest in de moedermelk. Kolk in de Filmkrant: “Wat als iemand niet stopt met kolven en een nieuw huis probeert te vinden voor de melk?”

Helend

Tegelijkertijd is Melk een portret van een stel dat een wreed verlies probeert te verwerken; woorden zijn daarin niet altijd behulpzaam. Er simpelweg voor elkaar zijn zonder in therapeutische gesprekken te verzanden, blijkt soms afdoende. Ook deelnemen aan een wandelgroep die zwijgt tijdens het lopen kan helend werken.

Voor haar eerste speelfilm werkte Stefanie Kolk – eerder regisseerde ze een aantal korte films die voor de festivals werden geselecteerd - zowel met amateurs als professionele acteurs. De hoofdrol wordt vertolkt door Frieda Barnhard, cameraman Emo Weenhoff koos voor een stijl die zowel de emoties invoelbaar maakt als ingehouden is.