Mes petites amoureuses

Er zijn filmmakers die decennialang onder de radar blijven en dan plotseling in de aandacht staan. Twee films van Jean Eustache zijn nu digitaal gerestaureerd te zien op het grote doek. Het is het filmbedrijf Les Films du Losange, in 1982 opgericht door Barbet Schroeder en Eric Rohmer, die het werk van de ‘laatste grote nouvelle vague-regisseur’ weer beschikbaar heeft gemaakt.

Nadagen van '68

Jean Eustache (1935-1981) deed, onder meer als assistent van Jean-Luc Godard, ervaring op op de sets van nouvelle vague-films. In 1973 baarde hij opzien met het drie uur en 40 minuten durende La maman et la putain, schets van een driehoeksverhouding in de nadagen van de mei ’68-opstand, toen ook de eerste vraagtekens werden gezet bij de seksuele revolutie. De film kreeg in Cannes de Grote Juryprijs toegekend.

Meteen daarna draaide Eustache het licht autobiografische Les petites amoureuses – waarbij de regisseur overigens de autobiografische inslag ontkende.

Onthecht

Eustaches schildering van Daniel, kind van een ongehuwde moeder die is ondergebracht bij zijn grootmoeder maar voor zijn entree op het lycée terug moet naar z’n moeder, is in de eerste plaats een ‘film voor kinderen’, legde de regisseur uit. Een film over hoe het is als je moeder je onder valse voorwendselen naar Narbonne heeft gelokt: Daniel mag niet doorleren maar moet gaan werken.

Terwijl hij zijn dagen slijt als leerling in een garage, voelt Daniel zich leeg; in de cafés kijkt hij naar de oudere jongens en hun versierpogingen, als een onthechte observator van het leven.