No Dogs or Italians Allowed

Waar komt mijn achternaam toch vandaan, vroeg Alain Ughetto zich wel eens af. Zijn vader vertelde hem over het dorpje Ughettera, in de regio Piemonte, een bergachtige streek in het noordwesten van Italië, “waar iedereen Ughetto heette”.

Nieuwsgierig geworden bezocht Ughetto het nu totaal vervallen dorp in de geboortestreek van z’n grootouders en dook in de familliegeschiedenis.

Grootvader Luigi Ughetto was begin 20ste eeuw de Alpen overgestoken om een nieuw leven op te bouwen in Frankrijk; Italianen waren destijds in tel als vakarbeiders – de immigranten, bouwden een nieuw bestaan op als schoorsteenvegers, worstenmakers, steenhouwers of bouwvakker bij de aanleg van tunnels en dammen.

Macaroni-eters

No Dogs or Italians Allowed – de titel is een verwijzing naar de niet al te hartelijke ontvangst van de Piemontezen, door de Fransen ‘macaroni-eters’ genoemd – is zowel een reconstructie van een persoonlijke familiegeschiedenis als een weergave van historische gebeurtenissen. De familie Ughetto doorstaat de Spaanse Griep, het fascisme, twee wereldoorlogen en de dwingende autoriteit van de katholieke kerk.

Voor de reconstructie van het dorpje Ughettera maakte de regisseur gebruik van natuurlijke materialen: “Van broccoli maakte ik boompjes, van houtskool bergen en van suikerklontjes bakstenen.” We horen Ughetto vragen stellen aan z’n overleden grootmoeder Cesira en zien de hand van de regisseur werken aan de bouwsels en figuurtjes van de animatie. Hand en stem worden actoren in een uniek inventieve stopmotionvertelling.

De film won de European Film Award voor beste Europese animatiefilm en eindigde op de tweede plaats (na Dalva) in de strijd om de IFFR Publieksprijs.

Voorfilm

Voorafgaand aan No Dogs or Italians Allowed ziet u de korte film Parcelpaedia (14') van Marina Sulima. Deze film uit 2020 toont hoe ruim twintig jaar geleden, rond de wisseling van het millennium en de crisis van de Roebel, grote groepen mensen wegttrokken uit Moldavië. Veel mensen emigreerden naar Italië. Velen van hen gingen illegaal werken als badante, thuisverzorgers, vaak bij oudere mensen in huis. Bijna allemaal stuurden ze pakketjes naar hun familie thuis. Nog steeds arriveren er wekelijks duizenden pakketten. Dokter Cara onderzoekt deze pakketten op symptomen van zorg, liefde en eenzaamheid.