No Home Movie

No Home Movie is een uitgebeend, ontroerend portret van Akermans moeder in de maanden die voorafgaan aan haar dood en die ze grotendeels doorbracht in haar geordende appartement in Brussel, geïsoleerd van de buitenwereld en ver weg van het beloofde land dat nooit werd bereikt.

Akermans moeder was een Pools-joodse vrouw die Auschwitz overleefde en haar hele leven leed aan chronische angsten, een aandoening die een groot deel van haar dochters creativiteit bepaalde. Akermans preoccupatie met thema”s als culturele identiteit, existentiële verveling, eenzaamheid en manie zijn deels op op de relatie met de moeder terug te voeren.

het verlangen elders te zijn

Akerman onthult beetje bij beetje de krachtige emoties onder de – op het eerste gezicht – alledaagse gedachtewisselingen tussen de dochter en haar moeder. Hoewel de film vol tederheid is, zijn geweld en eenzaamheid nooit ver weg als Akerman probeert om haar moeders schokkende verhaal tevoorschijn te halen - voordat die informatie voor altijd verloren gaat.

Op een naakte manier zien we de kern van Akermans werk: opsluiting, herhaling, confrontatie, labiliteit, het verlangen elders te zijn.

liefhebbend

Chantal Akermans laatste film - de regisseur pleegde twee maanden na de première zelfmoord - is een dialoog met veel van haar eerdere films, vooral wat betreft de routines en structurele strengheid van Jeanne Dielman.

No Home Movie is een meesterlijke bespiegeling over ruimte en tijd, een ontroerende kroniek van een zwaar getekende, maar zeer liefhebbende moeder-dochterrelatie.