P.P. Rider

Middelbare scholieren Jojo, Jishu en Bruce vormen een onafscheidelijk trio van outsiders. Als de pestkop van de klas door een paar criminelen wordt ontvoerd, gaan de drie erachter aan. Op hun komische roadtrip door Japan maken ze kennis met de yakuza, de Japanse maffia, en de wereld van de volwassenen.

P.P. Rider schildert de avonturen van drie opgroeiende jongens in een mix van actie, slapstick en komedie met een melancholische ondertoon. Shinji Somai, de meester van de lange take, volgt de drie tijdens hun capriolen, gekenmerkt door stevig fysiek acteerwerk. De camera haalt spectaculaire toeren uit om deze ode aan levensdrift – die ook een zoektocht naar de zin van het leven is – vorm te geven.

P.P. Rider is een van de dertien films van de in Japan bewonderde regisseur Shinji Somai (1948 - 2001). Hij trad op de voorgrond in de jaren tachtig, toen het Japanse studiosysteem instortte; Somai regisseerde vooral binnen het genre ‘seishun eiga’ (jeugdfilm).

“Dit is film"

Gevierde filmauteurs als Hirokazu Kore-eda (Monster, Shoplifters) en Ryusuke Hamaguchi (Drive My Car) beschouwen Shinji Somai als inspirerend voorbeeld. En Hou Hsia-hsien zei, kort maar krachtig, over Somai’s werk: “Dit is film”. Toch is Somai’s oeuvre nauwelijks bekend buiten Japan, reden waarom Eye nu drie films in de schijnwerpers zet.

P.P. Rider is te zien bij de heruitbreng van Somai’s klassieker Moving (1993, nu 4K-gerestaureerd) in de Nederlands theaters. Ook Typhoon Club (1985), waarin een aantal scholieren overvallen wordt door een storm, is te zien.