Playtime (70mm)

Tati koos niet voor niets voor het brede 70mm: hij filmde voornamelijk totaalshots, waarin de personages lijken te verdrinken. Voor de opnamen liet Tati in de buurt van Parijs een filmstad bouwen, ‘Tativille’. Hij investeerde zijn volledige kapitaal in de productie, maar zag zijn inspanningen destijds miskend door filmcritici en publiek. De bescheiden rol van Monsieur Hulot en de ambities van Tati (‘Ik pleit voor het individu in een wereld die meer en meer ontmenselijkt’) vielen niet in goede aarde. Nu wordt Playtime algemeen erkend als Tati’s meesterwerk.

Hoewel Jacques Tati (1907-1982) gedurende zijn leven slechts zes films maakte (onder andere Jour de fête, Mon oncle) wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste naoorlogse filmmakers, auteur van een tijdloos oeuvre en bovenal een groot komiek. Hij was zowel regisseur, hoofdrolspeler, schrijver als producent van zijn films.

Het financiële echec van Playtime betekende bijna het einde van Tati's carrière. Daarna maakt Tati nog twee films: het in Nederland opgenomen Trafic (1971) en Parade (1974). Enige jaren voor zijn overlijden ontving hij een César voor zijn volledige oeuvre. Zijn inventieve gebruik van geluid en visuele details is van invloed geweest op tal van filmmakers, zoals Paul Thomas Anderson en Alex van Warmerdam.

Vertoning op 70mm uit de collectie van Eye.