Royal Academy of Art: FLUX

De Mad Max-films waren niet de enige bron van inspiratie. Je zou ook kunnen denken aan de met epoxytape aan elkaar geplakte wereld van sciencefictionschrijver William Gibson, die een stad beschrijft als een bricolage van gevonden voorwerpen die door onbewerkte epoxyverbindingen bij elkaar wordt gehouden, aan de dakspanten van Technotopia is geplakt en provisorisch is opgetuigd en in elkaar geflanst uit restjes die zelfs Nighttown niet wilde hebben. En we zijn niet vergeten aandacht te besteden aan de oorspronkelijke uitvinders van deze werelden in beweging: het Londense architectencollectief Archigram uit de jaren zestig, dat het bestaande concept van hoe design werkt volledig omver heeft geworpen.

Een praktijk van deconstructie haalt juist zijn kracht uit het plaatsen van vraagtekens bij waarden als harmonie, eenheid en stabiliteit. Het thema van het Lab draait om de onderzoeksvraag hoe een kunstenaar een staat van onafhankelijkheid kan bereiken door gebruik te maken van strategieën van aanpassing en Nomad Thinking; het aanwenden van tactieken om instituten te negeren en om deze verstarde structuren heen te werken. Tijdens het Lab hebben we geprobeerd om niet te lang stil te blijven staan bij hoogdravende debatten over kunst en cultuur. In plaats daarvan hopen we een nieuwe generatie kunstenaars voor te bereiden op de donkere wolken die duiden op een onstabiele toekomst. Het Lab fungeert als een toolkit om de barre overtocht die voor ons ligt te overleven.