Shorts: Intangible Nature

Programma

• 

  Mountain Flesh (Valentina Shasivari, CH 2022, 18')

  In een Zwitsers bergdorpje trekken wandelaars eropuit. Een fontein klatert geruststellend, de koster bereidt een mis voor. Met strakke shots in contrastrijk zwart-wit toont Valentina Shasivari in haar regiedebuut een sereen landschap, rust.
  
  Tegelijkertijd roepen de beelden vragen op. Aangewakkerd door de soundtrack, waarop het ondergrondse gekraak en geknisper van de berg klinkt, bekruipt je een onheilspellend gevoel. Hier is iets gaande, maar wat? Mannen met high-tech meetinstrumenten bevolken het landschap, bewoners bestuderen hun omgeving met opmerkelijke aandacht.
  
  Een meditatie over mens versus natuur, religie versus wetenschap. En een portret van een gemeenschap die leeft onder constante dreiging.

• 

  Mother Earth’s Inner Organs (Ana Bravo Pérez, CO/NL 2022, 22')

  De eerste bergen die de in Amsterdam wonende Colombiaanse kunstenaar/filmmaker Ana Bravo Pérez in Nederland zag waren zwart. In dit experimentele werk volgt ze het stankspoor van de steenkool in de Amsterdamse haven naar de oorsprong ervan: een open wond in Noord-Colombia. De mijn bevindt zich op het grondgebied van de Wayuu en heeft enorme implicaties voor de inheemse bevolking.
  
  Bravo Pérez combineert verschillende filmstijlen en gebruikt in de vertelling Nederlands, Engels en Spaans door elkaar. Het meest documentair zijn de fragmenten waarin twee Wayuu-vrouwen vertellen over de impact van de mijnbouw en over hun spirituele band met Mma – te vertalen als ‘Moeder Aarde’, al laat de film ook zien dat dat dat de lading niet dekt. De Wayuu gaan respectvol en behoedzaam met Mma om, anders dan de buitenlanders die de kolen winnen om elektriciteit op te wekken. De schaal ervan wordt duidelijk in een minutenlang shot van een schijnbaar oneindige goederentrein met steenkool.

• 

  Mountain Man (Arun Bhattarai, BT 2022, 22')

  In Bhutan is de vader van de 11-jarige Yangchen de gletsjerspecialist. Hij is ook de enige persoon die toestemming heeft om het als heiligdom beschouwde hooggebergte te betreden. Maandenlang is hij van huis om de snel afnemende ijsdiktes te meten. Terwijl hij te voet door de sneeuw naar de verste uithoeken van de Bhutaanse Himalaya trekt, maakt hij met zijn telefoon trouw filmpjes voor zijn dochter. Die beelden nemen de kijker mee in adembenemende landschappen, waarbij het besef groeit dat iets onomkeerbaars bezig is.
  
  De camera volgt het dagelijks leven van Yangchen op school of thuis, waar ze bij een altaar bidt dat haar vader de sneeuwleeuw, de mythische verpersoonlijking van de gletsjer, niet stoort; de Bhutanen geloven dat anders groot onheil uitbreekt. In werkelijkheid is het grootste gevaar voor diens voortbestaan niet Yangchens vader, maar de klimaatverandering.