Sleep Has Her House

Het einde der tijden is nabij. De mens is al uitgestorven. De waterval droogt op. De eerste bliksem zet zich langzaam in. Het begint te stormen. Het beeld gaat op zwart. Totdat het licht terugkomt uit de duisternis. Zijn we in het hiernamaals?

De natuur is angstaanjagend en ontzagwekkend tegelijk, zo machtig dat hij van ons mensen een stipje maakt. Sleep Has Her House is een bijzondere landschapsfilm waarin kleine bewegingen en subtiele veranderingen grote indruk maken. Soms is de film zo stil, zo rustig dat het doek op een geprojecteerd schilderij lijkt. Dan begint er iets te stromen, een windvlaag waait door de bomen, met duizelingwekkend effect.

Installatiekunstenaar Scott Barley, een veelbelovende filmmaker uit Wales, maakte een strikt esthetische film die het 'verschrikkelijke sublieme' oproept. Hij documenteerde twee dagen in een bos, te beginnen met een abstracte close-up van een waterval. Als de dag aanbreekt fladdert de camera ergens boven in de wolken. De langste take uit de film is elf minuten lang en laat een langzaam ondergaande zon zien. ‘Slow cinema’ in optima forma.

Anselm

In navolging van het New Horizons Filmfestival in Wroclaw vertoont Eye als bijprogramma bij Wim Wenders' nieuwste documentaire Anselm twee voorstellingen van Sleep Has Her House van Scott Barley, die door de Deense filmcriticus Tue Steen Müller de 'Anselm Kiefer van de cinema' werd genoemd. Deze bijzondere debuutfilm werd door Eye eerder aangekocht voor de collectie.