Slow Burn
Nuri Bilge Ceylan: Slow Burn
De films van Nuri Bilge Ceylan hebben hun eigen, kalme tempo; de regisseur geldt daarom wel als een van de vaandeldragers van de 'slow cinema'. Korte films van onder andere Béla Tarr en Tsai Ming-liang laten licht schijnen op het (sub)genre.
Voor aanhangers van de slow-cinema-gedachte mag een handeling zo lang duren als de handeling zelf dicteert; een auto die van veraf aan komt rijden in een wijds landschap hoeft niet binnen twee seconden in close-up voor de camera te verschijnen (zie Ceylans Once Upon a Time in Anatolia). Het uitvoeren van huishoudelijke taken mag realtime worden gefilmd; het koken van de aardappel verloopt volgens natuurkundige wetten, niet die van de cinematografie (zie bijvoorbeeld Jeanne Dielman van Chantal Akerman).
Programmeur Thijs Havens leidt de films in samen met filmmaker en Ceylan-fan Stijn Bouma (De jacht op Meral Ö.) die bij Béla Tarr studeerde. Met een handvol korte films van bekendere namen uit het genre laten ze licht schijnen op enkele stijlkenmerken van slow cinema. Wat maakt het enigszins 'ongrijpbare' genre zo bijzonder?
Programma
Koza (Nuri Bilge Ceylan, TR 1995, 20') (DCP)
Ceylans debuutfilm, gemaakt op 36-jarige leeftijd, blijft dicht bij huis: de ouders van de regisseur spelen een echtpaar van in de zeventig dat gescheiden leeft. Een ontmoeting die oude wonden moet helen blijkt pijnlijk ontoereikend, de breuk is blijvend.
Prologús (Béla Tarr, HU 2004, 5') (35mm)
Mensen staan in een rij te wachten. Waarop? Béla Tarr monteert de camera op een bewegend onderstel en filmt de wachtenden in stemmig zwartwit, de beelden worden begeleid door de muziek van de Hongaarse componist en dichter Mihály Vig. Bijdrage Béla Tarr aan het Visions of Europe-project (2004), een verzameling van 25 korte films van filmers uit evenzovele lidstaten van de EU, onder wie Aki Kaurismäki, Fatih Akin, Béla Tarr en Peter Greenaway.
La chambre (Chantal Akerman, 1972, 11') (DCP)
Eerste film die Chantal Akerman in New York draaide, is een uiteenzetting met de erfenis van de Structural Film-beweging van de sixties. Terwijl de camera twee keer 360° in de rondte draait door Akermans appartement, worden de meubels in het interieur, de rommel en de filmmaakster zelf - die ons vanuit haar bed aanstaart - onderwerp van een bewegend stilleven.
Szél (Marcell Iványi, HU 1996, 6') (DCP)
Korte film van de Hongaarse cineast Iványi Marcell, gebaseerd op de foto ‘Three Women’ van Lucien Hervé. Aan het einde van het zorgvuldig geplande en voorbereide zes minuten durende shot (stil) toont de de film wat niet is te zien op Hervé's foto. Gouden Palm (Beste korte film) Cannes-filmfestival 1996.
The Night (Tsai Ming-liang, TW 2021, 19') (DCP)
Terwijl Tsai Ming-liang door de straten van Causeway Bay loopt, documenteert hij het ritme en de betoverende sfeer van Hongkong dat een turbulente tijd heeft doorgemaakt. Een oud liedje blijft in zijn hoofd hangen: "De prachtige nacht glijdt weg. Ik haat het om je te zien gaan. Waarom moet onze gelukzaligheid zo snel eindigen? Waarom moeten we uit elkaar gaan als we nog maar net begonnen zijn?" Nuri Bilge Ceylan is een groot bewonderaar van Tsai Ming-liang: diens Vive l'amour is een van Ceylans keuzefilms (ook te zien in Eye).
Dit is onderdeel van
Bijzondere vertoningen
Details
Productiejaar
2025
Lengte
69 min.
Voertaal
Engels
Productieland(en)
NL
Onderdeel van
Nuri Bilge Ceylan
Eye Filmmuseum presenteert de eerste tentoonstelling in Nederland van de gelauwerde Turkse filmmaker en fotograaf Nuri Bilge Ceylan (Istanbul, 1959) en brengt daarbij voor het eerst zijn prijswinnende films en zijn minder bekende landschapsfotografie samen. Die combinatie onthult niet alleen Ceylans meesterlijke fotografische blik en gevoel voor compositie, maar ook de diep menselijke manier waarop hij universele thema’s verkent vanuit de Turkse context.
Voorrang op tickets? Steun Eye en zie meer.