Stereo & Crimes of the Future

Stereo

Cronenbergs eerste speelfilm gaat over zeven jonge mensen die zich vrijwillig onderwerpen aan een experiment van de parapsycholoog Luther Stringfellow (Ronald Mlodzik) op de fictieve Canadese Acadamy of Erotic Inquiry.

Nadat het spraakvermogen van de deelnemers chirurgisch is aangepast en hun telepathische vermogens zijn versterkt door een vorm van hersenchirurgie, worden ze geïsoleerd in een kaal, modernistisch gebouw waar onderzoekers hun gedrag op monitoren volgen; later worden er afrodisiaca en andere drugs aan hun eten toegevoegd. Deze film - opgenomen op de Scarborough campus van de universiteit van Toronto - en ook de opvolger ervan, Crimes of the Future, vermaakt zich kostelijk met de dystopische, meedogenloze architectuur van de stad en snijdt thema's aan die in latere films nog krachtiger tot uitdrukking zouden komen: seks en seksualiteit, biotechnologie en posthumanisme. Cronenbergs eerste speelfilm is gefilmd in zwart-wit en zonder gesynchroniseerd geluid.

Crimes of the Future

Opnieuw een charismatische wetenschapper: Ronald Mlodzik speelt Adrian Tripod, de directeur van The House of Skin, een kliniek voor dermatologie. Tripod is op zoek naar zijn mentor Antoine Rouge, die is verdwenen bij een epidemie die was veroorzaakt door cosmetica.

Alle geslachtsrijpe vrouwen zijn omgekomen, terwijl er op het lichaam van de overlevende mannen rare uitgroeisels verschijnen. De film draait om de charismatische wetenschapper en antiheld die door Mlodzik wordt gespeeld: een personage dat in Cronenbergs oeuvre steeds weer terugkomt. Crimes of the Future werd opgenomen met een gering budget en zonder gesynchroniseerd geluid, net als Stereo waar het qua thematiek en sfeer op aansluit. Evenals Stereo speelt de film zich af in de meedogenloze architectuur van de universiteit van Toronto, in dit geval het Massey College.