Still Life

In het licht van economische groei is een mensenleven is niet veel waard, blijkt uit Jia Zhangke’s documentair aandoende én volstrekt surrealistische vertelling over de bouw van de Chinese Drieklovendam.

Het door de Chinese regeringverordende megalomane project werd in 1994 begonnen, om de onstilbare energiebehoefte van een in sneltempo moderniserend China te stillen – in 2006 was de ruwbouw voltooid.

Onttakeld landschap

Jia toont een gigantisch stuwmeer in een overweldigend landschap, getekend door drie reusachtige kloven. Over het meer vaart een boot vol toeristen die bewonderend om zich heen kijken. Langs de randen van het meer echter is het leven miserabel; meer dan een miljoen mensen zijn van huis en haard verdreven omdat hun dorpen onder water zijn gezet.

In dit onttakelde landschap zijn een man en een vrouw, ieder apart, op zoek naar hun geliefden om, wanneer ze elkaar eindelijk hebben gevonden, te kunnen zeggen dat hun relatie voorbij is.

Terugblik, hergebruik, ode

Net als in Unknown Pleasures, A Touch of Sin, Ash Is Purest White en Caught by the Tide wikkelt Jia de storyline van Still Life rond zijn muze Zhao Tao. In de genoemde films treedt ze steeds op als ongelukkige vrouw die haar weg in het leven moet zien te vinden, onder wisselende namen als Qiao Qiao, Qiao, Xiao Ju, Qiaoqiao en Shen Hong.

Voor Caught by the Tides putte Jia Zhangke (1970) zowel uit documentair materiaal als uit opnamen en restopnamen van zijn eerdere films. Zijn nieuwste film is daarom zowel filmografische terugblik als creatieve herinterpretatie van een oeuvre en ode aan de vrouw die steeds voor zijn camera verschijnt, Zhao Tao.

Vertoning 35mm-kopie (Eye-collectie).

N.B. De 35mm-print van Still Life heeft, zoals soms het geval bij celluloid, enkele krassen in het beeld.