Synecdoche, New York

In 2008 maakte Charlie Kaufman, scenarist van Being John Malkovich, Adaptation. en The Eternal Sunshine of the Spotless Mind, zijn regiedebuut met het ambitieuze filmische bouwwerk Synecdoche, New York. Philip Seymour Hoffman speelt een fysiek in verval rakende theaterregisseur die al jarenlang werkt aan zijn steeds verder uitdijende magnum opus.

Zijn bestaan krijgt eindelijk betekenis nu hij weet wat hij wil: het naspelen van het leven. Die imitatie trekt hij tot in extremis door: in een loods wil hij tot in perfectie een deel van New York namaken.

Synecdoche, New York is misschien wel de ultieme postmoderne film over kunst, creatie en het verbeelden van de toekomst. Net als Megalopolis, het nieuwste epos van Coppola, is het een megalomane film over de positie van de kunstenaar in het midden van het universum, en een film waarin architectuur een belangrijke rol speelt. De film flopte bij de uitbreng, maar is een monumentale film gebleken over simulaties en simulacra.