Tout s'est bien passé

Wanneer doodzieke vader André hoort dat een Zwitserse euthanasiekliniek tienduizend euro rekent voor professionele begeleiding bij zelfdoding, vraagt hij zich af hoe minderbedeelden zo'n bedrag moeten opbrengen. 'Die wachten tot ze vanzelf doodgaan,' merkt dochter Emmanuèle op.

Een nuchtere constatering en een van de vele citeerbare oneliners in een film die al even nuchter een zwaar onderwerp aansnijdt. Eigenlijk ontfermen Emmanuèle en haar zuster Pascale zich met frisse tegenzin over de laatste levensfase van hun vader, die zich destijds weinig aan zijn gezin gelegen liet liggen.

Hulp bij zelfdoding is in Frankrijk strafbaar, wat André's lijdensweg langer en gecompliceerder dreigt te maken dan nodig. Maar met humor en een opvallend ingetogen regie houdt Ozon sentimentaliteit knap op afstand. Tout s'est bien passé is gebaseerd op de gelijknamige autobiografische roman van de in 2017 gestorven Emmanuèle Bernheim, zelf scenariste van Ozons Sous le sable, Swimming Pool en 5x2.