Un beau matin

Clément is een oude vriend, die Sandra (Léa Seydoux) al lang uit het oog is verloren, Wanneer ze elkaar opnieuw ontmoeten ontstaat uit de vriendschap een gepassioneerde liefdesrelatie. Tegelijkertijd is Sandra druk met de zorg voor haar vader, dochtertje van acht en haar werk als tolk.

In haar achtste lange speelfilm – al een jaar na uitbreng van haar vorige film, Bergman Island, verschenen – schildert Mia Hansen-Løve het hectische bestaan van Parisienne Sandra. Ze is alleenstaande moeder, minnares, dochter van een vader (Pascal Greggory, acteur in de films van Eric Rohmer en Andrzej Zulawski) voor wie een verzorgingstehuis moet worden gezocht, en kind van een moeder die al 25 jaar gescheiden leeft van haar echtgenoot.

Familie, liefde, het zoeken naar contact en het koesteren van tegenstrijdige gevoelens: het zijn de onderwerpen die Un beau matin kleur geven en die Mia Hansen-Løve interesseren.

Zoeken naar een vorm

De regisseur: “Ik wilde een cinematografische vorm vinden waarin ik die verschillende aspecten van een leven bij elkaar kon brengen, met de tragische, pijnlijke en vreugdevolle kanten. Clément bedriegt zijn vrouw, maar kiest uiteindelijk voor Sandra; Sandra’s vader, de gewezen filosofieprofessor, verliest zijn greep op de taal – dat zijn de dingen die het leven uitmaken.”

Opmerkelijk: Hansen-Løve draaide de film op 35mm; het analoge negatief-met-emulsielaag geeft, volgens de regisseur, de opnamen meer gevoelswaarde dan de nullen en enen van de pixelcamera. En dat het filmnegatief verdeeld is in afzonderlijke, opeenvolgende frames komt volgens Hansen-Løve beter overeen met ons gevoel van het verloop van de tijd.

…groots…Wat een verademing…zo goed…Heel mooi…hartverscheurend… (**** Trouw)

... Fraai... (**** VPRO/Cinema.nl)

...diepe inzichten in de menselijke conditie...subtiel... (De Filmkrant)